McLaren P1

McLaren P1 był supersamochodem o wysokich osiągach, zbudowanym przez brytyjską firmę w celu ustanowienia wzorca wydajności. Jego najtrudniejszymi rywalami były Ferrari LaFerrari, Porsche 918 Spyder lub Pagani Huayra. Nie przegap naszego przewodnika zakupów z najlepsze samochody sportowe na rynku.

Duchowy następca mitycznego McLarena F1, P1 przybył w 2013 roku, aby stać się okrętem flagowym brytyjskiego producenta, widząc światło z designem, w którym forma została podporządkowana funkcji, z nadwoziem, w którym aerodynamika była kluczowym punktem projektu, który miał wprowadzić na rynek supersamochód przyszłości.

Aby to zrobić, McLaren ogłosił, że jego uliczny samochód sportowy zapewnia duże obciążenie aerodynamiczne karoserii, co Anglo-Saxons nazywają docisk, z 600 kilogramami przy prędkości do 257 km/h. Liczby McLarena P1 można porównać do wyścigowego samochodu sportowego GT3. McLaren zatrudnił aktywny system redukcji oporu, po raz kolejny z istota DRS Formuły 1, co w tym przypadku osiągnięto przede wszystkim dzięki zastosowaniu gigantycznego spojlera zdolnego do pozycjonowania się w różnych płaszczyznach.

Wnętrze, podobnie jak reszta pojazdu, zbudowane ze szlachetnych materiałów, to oda do sportowego charakteru. Włókno węglowe, skórzany tył, wiadra, oprzyrządowanie cyfrowe… wszystko jest zaprojektowane tak, aby jazda – i pilotowanie – nie musiała borykać się ze zbędnym rozpraszaniem uwagi, przy zachowaniu minimum komfortu codziennego użytkowania.

Codzienny użytek? Jeśli on McLaren P1 został zaprezentowany na Salonie Samochodowym w Genewie, aby stać się «in najskuteczniejszy, najbardziej ekscytujący, najbardziej zaawansowany technologicznie i najbardziej dynamiczny supersamochód, jaki kiedykolwiek zbudowano w historiiMówiąc słowami Paula Mackenzie, dyrektora programu McLaren P1.

Ten supersamochód był wyposażony w hybrydową mechanikę o mocy 916 KM, składającą się z silnika 3.8 V8 biturbo i układu elektrycznego, który, chociaż został zaprojektowany w celu zwiększenia osiągów i korzyści, również był w stanie samodzielnie napędzać pojazd przez prawie 20 km bez przekraczania 50 km/h, co w warunkach homologacyjnych spadło do 10 km.

Mechanika hybrydowa? Homologacja? Przewodnictwo elektryczne? Nie, nie mówimy o hybrydowej Toyocie, ale o McLarenie ograniczona do 375 jednostek, o mocy 916 KM i 900 NM, zdolny do rozpędzania się od 0 do 100 km/hw mniej niż 3 sekundy, od 0 do 300 km/h w 17 sekund i osiągający prędkość maksymalną 350 km/h. Wszystko to w cenie około miliona euro.